به زبان ساده گیربکس صنعتی ابزاری است که برای انتقال و افزایش قدرت یا تنظیم توان مورد نیاز واحدهای صنعتی با کاهش یا افزایش گشتاور موتور استفاده می شود. با افزایش سرعت، گشتاور کاهش می یابد و با کاهش سرعت، گشتاور افزایش می یابد. همچنین می توان از آن برای تغییر جهت دوران استفاده کرد. به عبارت دیگر رسالت گیربکس صنعتی گرفتن نیرو از منبع خود (موتور الکتریکی) و انتقال این نیرو به میزان مورد نیاز مصرف کننده انرژی است. انواع گیربکس های صنعتی برای مصارف زیادی مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله در صنایع دفاعی، غذایی، شیمیایی، مس، فولاد، سیمان، نفت، گاز، پتروشیمی، کاشی و سرامیک و غیره. از گیربکس های صنعتی در بالابرها، جرثقیل ها، قرقره ها و اهرم ها نیز استفاده می شود.
گیربکس های صنعتی به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند که در ادامه صنایع گیربکس پولادین پارت به آن ها می پردازیم. جهت اطلاع از قیمت گیربکس کلیک کنید.
گیربکس کاهنده صنعتی
کاهنده صنعتی بین موتور و قسمت متحرک قرار می گیرد و قدرت و سرعت لازم را برای کاهش سرعت موتور الکتریکی فراهم می کند. در این نوع گیربکس صنعتی سرعت کم و قدرت بالا می گیریم.
گیربکس افزایشی
گیربکس های استپ آپ صنعتی مانند گیربکس های کاهنده بین موتور و گیربکس محرک قرار می گیرند اما در این نوع گیربکس ها سرعت موتور الکتریکی برای تامین گشتاور و سرعت خروجی مورد نیاز افزایش می یابد که معمولاً منجر به یک قدرت کمتر و بالاتر سرعت در برخی از صنایع به ویژه صنایع برق، صنایع پالایش نفت و صنایع پتروشیمی نیاز به گیربکس های صنعتی با دور بالا می باشد و در این موارد از این نوع گیربکس های صنعتی استفاده می شود.
در ادامه کاهنده های صنعتی بر اساس نحوه قرارگیری چرخ دنده ها به 4 نوع کاهنده حلزونی، کاهنده مارپیچ، کاهنده خورشیدی و کاهنده صنعتی خاص تقسیم می شوند که در ادامه به آنها می پردازیم. گیربکس های صنعتی حلزونی و گیربکس های صنعتی حلزونی معمولا ضریب تبدیل ثابتی دارند و برای دستیابی به ضریب تبدیل بالاتر (چرخش کمتر) می توان دو گیربکس صنعتی را به هم متصل کرد که در دنده های خورشیدی با تغییر نسبت بین لایه ها و یا افزودن لایه ها می توان این کار را انجام داد. برای رسیدن به نسبت. دور مورد نظر تکمیل می شود.
نحوه عملکرد گیربکس
گیربکس ماشینی است که برای انتقال نیروی مکانیکی از منبع نیرو به مصرف کننده و تامین گشتاور و سرعت چرخش مورد نیاز مصرف کننده استفاده می شود. گیربکس در واقع یک واسطه بین منبع انرژی و مصرف کننده انرژی است که باعث ایجاد انعطاف بین منبع انرژی و مصرف کننده می شود.
از آنجایی که گشتاور و سرعت چرخش منبع تولید برق با مصرف کننده هماهنگ است، به نظر می رسد ماشینی که بتواند واسطه این امر باشد ضروری است. دستگاهی که بتواند این نیازها را برآورده کند گیربکس نامیده می شود.
ماشینهای ساده ماشینهایی هستند که میتوان آنها را به راحتی و بدون تغییر در میزان کار انجام داد یا به عبارتی اینگونه ماشینها به افراد اجازه میدهند تا وسایل سنگین را با انرژی کمتری جابهجا کنند. برخی از مزایای کار در زیر توضیح داده شده است:
کار (W): زمانی که نقطه برخورد یک نیرو مکان خود را تغییر می دهد، کار انجام شده گفته می شود. بنابراین دو عامل نیرو (F) و جابجایی (d) برای انجام کار مورد نیاز است.
B = F × d (کار)
گشتاور (τ): نیرویی که تمایل دارد قسمتی را حول یک محور بچرخاند و باعث ایجاد گشتاور در قسمت مورد نظر شود.
نیرو (F): نیرو عنصری است که باعث حرکت، تغییر حرکت یا تغییر شکل اجسام می شود. اجسام مختلف و قطعات ماشین می توانند به طور همزمان تحت تأثیر نیروهای مختلف قرار گیرند، بزرگی، جهت و مرحله عمل آنها متفاوت است. در چنین مواردی، با ترکیب آنها نیرویی مساوی به دست می آورند که فقط تأثیر همه قوا را دارد. به این نیرو، نیروی اتصال می گویند.
با توجه به اینکه مقدار کار (W) نیز از حاصل ضرب مقدار انرژی در جابجایی به دست می آید، بنابراین گشتاور و کار می توانند جزء مشترک N.M باشند، اما باید توجه داشت که بزرگی آنها در قطعات دوار برابر نیست. . به عنوان مثال، در یک دستگاه دوار، نیرو ثابت می ماند، اما مقدار کار به نسبت مسافت طی شده توسط نیرو تغییر می کند.
استاندارد در انتقال
در اکتبر 1943، انجمن سازندگان چرخ دنده آمریکا (AGMA) برای اولین بار اولین استاندارد برای چرخ دنده های صنعتی را به صورت آزمایشی پیشنهاد کرد که آن نیز پذیرفته شد.
در نهایت استاندارد AGMA 421.01 نام گرفت.
این استاندارد حاوی فرمول هایی است که می تواند قدرت را بر حسب اسب بخار و تنش مجاز محاسبه کند. علاوه بر این، استاندارد حاوی جدولی با ضرایب اعمال شده در آن است. همچنین دارای استاندارد AGMA 421.01 است که امکان اصلاح عملیات حرارتی در گیربکس را فراهم می کند.
البته در استانداردهای قبلی اشتباهات مختلفی از جمله اشتباهات تایپی وجود داشت که در سال 1957 توسط استاندارد AGMA 421.01 تصحیح شد.
سپس در سال 1959 با بازنگری در استاندارد AGMA 421.04 کارشناسان تصمیم به بازنگری در این استاندارد گرفتند. در این راستا استاندارد جدید AGMA 421.05 با هدف توسعه صنعت، طراحی و تولید منتشر و پیشنهاد شد و در نهایت در 22 اکتبر 1963 کاستی های استاندارد قبلی نیز برطرف شد.
طبق AGMA 421.05 گیربکس های صنعتی صنایع زیر سرعت بالا در نظر گرفته می شوند:
در گیربکس های تک مرحله ای سرعت گام خطی باید برابر یا بیشتر از 35 متر بر ثانیه باشد. به علاوه سرعت چرخش آن نباید از 4500 دور در دقیقه بیشتر شود.
در گیربکس های چند مرحله ای حداقل در یک مرحله سرعت خطی پله برابر یا بیشتر از 35 متر بر ثانیه باشد و در سایر مراحل سرعت خطی پله نباید باشد. باید کمتر از 5 متر بر ثانیه باشد
به طور کلی استاندارد در نظر گرفته شده برای گیربکس ها، گیربکس های حلزونی صنعتی است. اما گاهی دیده می شود که گیربکس های دستی با سرعت چرخش بالا در بخش های مختلف صنعتی مانند صنعت نفت استفاده می شوند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر